Το όνομα του Adriaan van den Berg μπήκε απρόσκλητα στη ζωή μας όταν ο David Coverdale μας τον σύστησε στο άλμπουμ των Whitesnake, Slip of the Tongue. Δύο χρόνια νωρίτερα είχε παίξει τα σόλο στο Here I Go Again αλλά μόνο σε αυτό αφού σε όλο το άλμπουμ τις ρυθμικές κιθάρες και τα σόλο είναι από την κιθάρα του John Sykes και είχε μια μικρή καριέρα με το συγκρότημά του, τους Vandenberg, τους οποίους τους μάθαμε αφού είχαν διαλυθεί.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο νεαρός Adrian γεννήθηκε στη Χάγη της Ολλανδίας κι από μικρός έδειξε την προτίμησή του στη μουσική και στη ζωγραφική. έως και τα 12 χρόνια δεν είχε ακούσει rock αλλά ένα ταξίδι στην Αγγλία σε ένα ξάδελφό του, τού άλλαξε τη ζωή. Σπίτι του, η αδελφή του έπαιζε κλασικό πιάνο και ξαφνικά ο μικρός Adriaan ανακάλυψε ένα καινούργιο κόσμο. Έτσι στα 13 του η θεία του, τού έκανε δώρο μια κιθάρα και το ταξίδι στο rock μόλις είχε ξεκινήσει. Όπως λέει ο ίδιος στο Rock Candy Δεκ2024, Ιαν 2025, δεν θυμάται ποιο ήταν το πρώτο συγκρότημα που έπαιξε αλλά το πρώτο επαγγελματικό του συγκρότημα ήταν οι Darling που έπαιζαν pop διασκευές. Ο Adrian Vandenberg ήταν fan των Bad Company και Free κι έτσι δεν ήταν καθόλου τυχαίο ότι οι Tease που σχημάτισε, ακουγόντουσαν σαν τα 2 αγγλικά συγκροτήματα! Το 1978 σχημάτισε τους Teaser με τους οποίους κυκλοφόρησε ένα και μοναδικό άλμπουμ με ήχοι πολύ κοντά σε αυτόν των Bad Company.
Ι
Τότε συνέβη το εξής περιστατικό: Η Ellen, μια γνωστή του Ολλανδέζα τον παρακάλεσε να την βάλει στο guest list της ολλανδικής συναυλία των AC/DC. Πράγματι ο Vandenberg έβαλε το όνομά της στην guest list μαζί με 2 ακόμα ονόματα φίλων της και λίγες ημέρες μετά η Ellen του τηλεφώνησε από το Παρίσι που ήταν μαζί με τον Angus Young. Το παραμύθι έχει ωραίο τέλος, αφού η Ellen και ο Angus παντρεύτηκαν και παραμένουν μαζί 44 χρόνια!
Με χρήματα που είχε βγάλει από την εργασία του, κάλυψε τα έξοδα ηχογράφησης ενός demo που ήταν το ξεκίνημα των Vandenberg που απαρτίζονται από τους Bert Heering τραγούδι, Dick Kemper μπάσο κι Jos Zoomer ντραμς. Μέσω γνωστού, έρχεται σε επαφή με την γραμματέα του Phil Carson, που ήταν ο Δ/ντης της Atlantic στη Μ.Βρετανία και το μόνο που ήθελαν ήταν να σιγουρευτούν ότι ο Carson (ο άνθρωπος είχε υπογράψει τους AC/DC και Foreigner) θα άκουγε την κασέτα! Ο Carson άκουσε το demo και τους ζήτησε να παίξουν live για να τους δει. Πάγιο κριτήριο των προηγούμενων δεκαετιών από τις δισκογραφικές εταιρείες ήταν να δουν το συγκρότημα live πριν το υπογράψουν. Όμως οι Vandenberg δεν είχαν κανονίσει κανένα live κι έτσι έκλεισαν ένα χώρο στην πόλη τους, το Enschede, πολύ κοντά στα σύνορα με τη Γερμανία όπου νοίκιασαν PA και φώτα και κάλεσαν τον Carson ο οποίος άργησε πολλές ώρες, αφού μια χιονοθύελλα είχε αναβάλλει πολλές πτήσεις. Όταν έφθασε, είχα φύγει όλοι από το χώρο, εκτός από το συγκρότημα που με τη σειρά του πίστευε ότι δεν θα ερχόταν. Τελικά εμφανίστηκε, κάθισε στη μέση του άδειου χώρου και τους είπε να παίξουν. Την επόμενη ημέρα, ζήτησε από τον Adrian Vandenberg να τον συνοδεύσει στο αεροδρόμιο όπου του είπε ότι θα τους υπέγραφε αν έδιωχνε τον μπασίστα και τον ντράμερ. Του πρότεινε κιόλας να τους αντικαταστήσει με τους Phil Soussan και Cozy Powell!!! Προς τιμήν του, ο Vandenberg του είπε ότι όλοι ήταν φίλοι μεταξύ τους και δεν θα τους έδιωχνε, με τον Carson να συμβιβάζεται και τελικά να υπογράφουν στην αγγλική Atlantic που σαν τμήμα ήταν πολύ δυνατό κι όχι στην ολλανδική.
Έτσι, το 1982 με παραγωγούς το ίδιο το συγκρότημα και τον συνεργάτη του Jimmy Page, Stuart Epps κυκλοφορούν τον πρώτο ομώνυμο δίσκο τους (Νο 65 Αμερική), που περιείχε το Burning Heart" (Νο 39 Αμερική). Αυτό το τραγούδι, πρόσεξε ο Coverdale που έψαχνε έναν κιθαρίστα που να συνθέτει και να παίζει καλά (σ. σ. Εννοείται να έχει και το ανάλογο παρουσιαστικό) και κράτησε στο μυαλό του το όνομα του Adrian Vandenberg.
Οι Vandenberg κυκλοφόρησαν άλλα δύο άλμπουμ (Heading for a Storm και Alibi) για να διαλυθούν το 1985. Ο Coverdale άκουσε σε μια κασέτα στα γραφεία της Atlantic με το πρώτο άλμπουμ τους πριν ακόμα κυκλοφορήσει και είχε κρατήσει το όνομά του Adrian Vandenberg στο μυαλό του. Έτσι όταν χρειάστηκε να προσλάβει ένα session μουσικό για να ολοκληρώσει τις ηχογραφήσεις του άλμπουμ Whitesnake ή αν προτιμάτε 1987, τον κάλεσε και έπαιξε τα σόλο στο Here I go Again (No1 Αμερική) όπως διαβάσατε πιο πάνω. Η αποχώρηση του Sykes από τους Whitesnake, άνοιξε την πόρτα στον Adrian Vandenberg όπου συν- συνέθεσε τα 9 στα 10 τραγούδια του Slip of the Tongue και συμμετείχε στα videos.
Tο τελευταίο είναι πολύ σημαντική σημείωση, αφού μιλάμε για μια εποχή που το MTV έστελνε στην κορυφή ότι video έπαιζε. Όμως η ατυχία τον χτύπησε, όταν τραυματίζεται στον καρπό του χεριού του και δεν συμμετέχει στις ηχογραφήσεις του άλμπουμ αν και το όνομά του αναφέρεται στα credits. O Coverdale έχει προσλάβει τον Steve Vai αντί του ποσού των 2.000.000 δολαρίων για να ηχογραφήσει τις κιθάρες, να πάρει μέρος στην περιοδεία και να παίξει στα video. Μετά τη διάλυση των Whitesnake, πήρε μέρος σε όλες τις επανασυνδέσεις τους έχοντας πολύ καλή σχέση με τον Coverdale, ενώ συμμετέχει σαν μοναδικός κιθαρίστας στις ηχογραφήσεις του Restless Heart (1997) και συνεργάζεται με τον Coverdale στο unplugged άλμπουμ Starkers in Tokyo.
Εν τω μεταξύ έχει ξεσπάει η λαίλαπα του grunge και όλες οι καλές του προσπάθειες δεν βρίσκουν την αναγνώριση που θα έπρεπε. Μετά τους Whitesnake σχημάτισε τους Manic Eden με τη συμμετοχή πολύ καλών ονομάτων όπως του Ron Young, τραγουδιστή των Little Ceasar και δυο πρώην bandmates από τους Whitesnake, τους Rudy Sarzo μπάσο και Tommy Aldridge ντραμς. Ηχογράφησαν ένα και μοναδικό άλμπουμ κι όταν διαλύθηκαν πήρε μέρος στην Whitesnake's 1994 Greatest Hits tour!
Τα επόμενα χρόνια τον βρίσκουν αποτραβηγμένο να ασχολείται με τη ζωγραφική. Ο χρυσόδετος κι ασήκωτος τόμος της ιστορίας του rock μας θυμίζει ότι έργα του κοσμούν τα εξώφυλλα των δίσκων Heading for a Storm και Alibi των Vandenberg καθώς και του μοναδικού άλμπουμ των Manic Eden.
To 2008 όταν οι Whitesnake έπαιξαν στην Ολλανδία στο Arrow Rock Festival του Nijmegen, όπου ο Coverdale τον προσκάλεσε να παίξει μαζί με την τότε σύνθεση του συγκροτήματος. Το ίδιο συνέβη wκαι στο Sweden Rock Festival του 2011, αυτή τη φορά παρέα με έναν άλλον παλιό (σ.σ. και τι παλιό) τον Bernie Marsden.To 1990 τον βρίσκουμε επάνω στη σκηνή του Donington όπου στις 18 Αυγούστου, μαζί με τους David Coverdale, Steve Vai, Rudy Sarzo, Tommy Aldridge και Rick Seratte(πλήκτρα) ηχογραφούν το Live at Donington 1990, που κυκλοφόρησε το 2011 και αποτελεί μια πολύ καλή καταγραφή της μπάντας και του ήχου της εκείνη την εποχή.
Το 2013 και μετά από μια αποχή από τη μουσική, σχηματίζει τους Vandenberg's MoonKings, ένα σχήμα που ακούγεται σχεδόν σαν Whitesnake.Μαζί τους έχει ηχογραφήσει 3 άλμπουμ με πιο πρόσφατο το Rugged and Unplugged (2018). Σαν Vandenberg επανήλθαν το 2020 με το άλμπουμ 2020 και με σύνθεση Ronnie Romero τραγούδι, Adrian Vandenberg κιθάρες, Randy Van Der Elsen μπάσο και Koen Herfst ντραμς, ενώ συμμετείχαν και οι Rudy Sarzo, Brian Tichy και Bob Marlette. Τελευταίο άλμπουμ τους, το Sin (2023), με τραγουδιστή τον Mats Levén.
TRIVIA
- Το 2011 έγραψε το τραγούδι A Number One για την ολλανδική ομάδα FC Twente που εδρεύει στην πόλη του, το Enschede. Πάντως το γεγονός δεν πέρασε τόσο εύκολα, αφού παλαιότερα μέλη των Vandenberg τον μήνυσαν ότι δεν μπορεί να χρησιμοποιεί το όνομα του Συγκροτήματος που κι αυτοί ήταν μέλη χωρίς έγκριση. Η όλη υπόθεση οδηγήθηκε στο δικαστήριο όπου τελικά ο Adrian Vandenberg κέρδισε τη δική και το δικαίωμα να χρησιμοποιεί το όνομα.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ
Vandenberg (1982)
Restless Heart (1997)
Starkers in Tokyo(1997)
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
25/11/19/
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
25/11/19/
Δημοσίευση σχολίου